24:00 1998

 

Boğaziçi Üniversitesi Oyuncuları ile Boğaziçi Üniversitesi Folklor Kulübü’nün birlikte gerçekleştirdiği bir dans tiyatrosu prodüksiyonu olan 24:00 hazırlığı yaz döneminde başlayan ve birinci okul dönemi içinde sonuçlandırılan bir çalışma. Kulüp çalışmaları aracılığıyla tiyatro ve dans alanlarında belli bir deneyim kazanmış öğrencilerin dans tiyatrosunun talep ettiği özel kurgu, sahneleme ve performans biçimlerini kavramaları amacıyla yaz döneminde başlatılan çalışmanın bir gösteriyle sonuçlandırılması kesin değildi, “olabilirse” kaydı konulmuştu. Seyirci önüne çıkma kararı verimli bir sahneleme çalışması için gerekli ortamın kurulabileceği inancı pekiştikten sonra verildi. 24:00’da canlı müzik ve fotoğraf çalışmalarının ağırlıklı bir yere sahip olması Boğaziçi Üniversitesi Müzik Kulübü ve Boğaziçi Üniversitesi Fotoğrafçılık Kulübü’nden öğrencilerin de içinde bulunduğu ekiplerin prodüksiyona katılımlarını getirdi. Ayrıca, dans tiyatrosu alanında deneyimli, halihazırda Boğaziçi Gösteri Sanatları Topluluğu’nda faaliyet gösteren kişilerin de yardımına başvuruldu. Sonuçları önceden görülemeyen deneysel bir çalışma ortamında birbirinden farklı sanatsal disiplinlerin ürünlerini bir gösteri potasında eritmek, çeşitli çalışma birimlerinin koordinasyonunu sağlamak kolay değildir. Buna çalışma mekanı ve zamanı açısından karşılaşılan zorluklar eklenirse gösterinin kuruluşu her zaman için risk altında demektir. Diğer yandan, çalışma için bir kez bir araya gelindiğinde, risk faktörünün yaratıcı atılım için katalizör rolü oynadığı bilinir. Söz konusu olan, tehlikeyi ve açılımlar bakımından çok sayıda olasılığı içeren bir çalışmadır. Bu anlamda, 24:00’ın seyirci önüne gelmesini sağlayan temel iki unsurdan söz etmek gerekiyor: Birincisi, topluluğun sergilediği disiplin; ikincisi, teknik prodüksiyon faaliyetinin ağırlığı altında ezilmeden gösteri altyapısının inşa edilmesi. İçerdiği belirsizlikler nedeniyle hayli kırılgan bir yapıya sahip olan deneysel bir çalışmanın bu iki unsur olmaksızın verimli geçebileceğini düşünmek ham bir hayal olurdu. Son olarak, seyircilere gösteri hakkında bazı ipuçları vermek için, şunlar söylenebilir: Gösteri kurgusu ilk önerildiğinde belli olan tek şey vardı: Örneğin İstanbul’da geçen bir günün hikayesi anlatılacaktı. Bununla birlikte, birbirinden farklı, çok da somut olmayan iki düzey ima ediliyordu: Gündelik yaşam düzeyi ve fantastik düzey. Çalışma sürecinde bu iki düzey biçimlenmeye başlarken, gösteriye Haberci figürünün odakta olduğu, medya-toplum ilişkisini ele alan bölümler (sabah, öğle, akşam ve gece haberleri) eklendi. Gündelik yaşam düzeyinde, biri orta sınıf üyelerinin yoğun, yıpratıcı ama deşarj olanaklarının da içinde barındıran yaşantılarını, diğeri çizgi-dışı veya son günlerin moda deyimiyle “kayıt-dışı” olduğu kabul edilen yaşantılar, örneğin içinde fahişelerin, muhabbet tellallarının, hırsızların, tahsilatçıların rol aldığı yaşantıları ele alan iki bölge biçimlendi. İki figürün etkinlik gösterdiği fantastik düzeyse prodüksiyon sürecinin belli bir aşamasından sonra, belirgin bir biçimde, çocuksu bir dünyayı ima eder hale geldi.

 

 

Genel Sanat Yönetmeni

Ömer F. Kurhan

Kurgu

Kollektif Çalışma

Reji ve Koreografi

Burcu Babaoğlan, Kerem Eksen, Metin Göksel

Dans Eğitimi

Gökhan Gökçen, Bedirhan Dehmen

Fotoğraflar

Celal Mordeniz, Pınar Özkul, Okan Yücel

Müzisyenler

Klavye: Koray Taşçılar Perdesiz Bas: Rıza Okçu Elektro Gitar: Şafak Özkan Davul: Fırat Akın Gitar Düzenleme: Özgür Ay Tonmaister: Mehmet Milci

Işık

Celal Mordeniz, N. Cihan Aksoy, Barış Orak, Ece Aydın

Kostüm

Gülbahar Tunç, Cem Tanır, İlknur Çakıcı, Seteney Koz

Afiş Tasarım

İhsan Özçıtak

Performans Kadrosu

Nezih Cihan Aksoy, Devrim Umut Aslan, Ece Aydın, Fırat Babatonguz, Ahu Sıla Bayer, İlknur Çakıcı, Özgür Çiçek, Bedirhan Dehmen, Kerem Eksen, Özgür Eren, Cem Günaydın, Burçak Karaboğa, Murat Kemaloğlu, Berna Kurt, Zeynep Okan, Barış Orak, Nazan Saner, Seda Saral, Bülent Sezgin, Cem Tanır, Gülbahar Tunç, Güliz Türkoğlu, Barış Yeldiren, Rezzan İlke Yiğit, Sinem Yılancı, Aysel Yıldırım